Jedzenie emocjonalne to proces w którym nasze emocjonalne braki i potrzeby próbujemy zaspokoić jedzeniem. Doświadczamy wówczas, że nasze poczucie głodu i sytości przestaje dotyczyć potrzeb naszego ciała. To trudne i bolesne doświadczenie. Często jedzenie emocjonalne pojawia się w nas, gdy w innych sferach naszego życia czujemy się bezsilni lub pozbawieni wpływu, mamy w sobie stres lub lęk, z którym nie potrafimy sobie poradzić.
W dzisiejszym wpisie przeczytasz:
- Kiedy dotyczy nas jedzenie emocjonalne?
- Jak rozpoznać głód fizjologiczny?
- Kiedy głód jest emocjonalny?
- Co pomaga pracować nad zdrowym schematem jedzenia?
- Jedzenie emocjonalne – jak zaopiekować siebie i nie karmić swoich demonów?
Kiedy dotyczy nas jedzenie emocjonalne?
Wszystko, o czym rozmawialiśmy w zeszłym tygodniu, jest przejawem emocjonalnego żywienia. Jest to podatność do sięgania po jedzenie w sytuacjach dyskomfortu psychicznego, a jego celem jest redukcja nieprzyjemnych stanów. Emocjonalne odżywianie się jest zatem nieprawidłowym zachowaniem żywieniowym uwarunkowanym głodem emocjonalnym, a niekoniecznie fizjologicznym.
Jak rozpoznać głód fizjologiczny?
Głód fizjologiczny doświadczany jest po kilku godzinach od ostatniego posiłku i narasta stopniowo. Można go odczuć pod postacią pustki w żołądku, której mogą towarzyszyć różne dźwięki, np. burczenie, przelewanie. Wiąże się z chęcią nasycenia głodu jakimkolwiek jedzeniem, nie występuje szczególna ochota na konkretny posiłek.
Kiedy głód jest emocjonalny?
Natomiast głód emocjonalny charakteryzuje się gwałtowną chęcią jego posilenia. Mimo tego że posiłek mógł być zjedzony całkiem niedawno, wciąż obecna jest ochota na więcej. Pragnieniu kontynuacji jedzenia towarzyszą nieprzyjemne emocje, stres i napięcie. Często wiąże się z silną ochotą na konkretną rzecz. Po nasyceniu głodu emocjonalnego mogą pojawić się kolejne nieprzyjemne emocje, jak poczucie winy lub wstyd. Działa to zatem na zasadzie błędnego koła.
Co pomaga pracować nad zdrowym schematem jedzenia?
Jak już wiemy, epizody zwiększonego stresu związane są z jedzeniem emocjonalnym. To, co pozwala przekształcać ten schemat odżywiania w jedzenie prawidłowe, to świadome przeżywanie emocji.
Na początku zachęcamy Cię do stworzenia tabelki, w której 1 kolumnie zapiszesz sytuacje wywołujące u Ciebie napięcie. W drugiej kolumnie zapisz, jakie konkretnie emocje Ci towarzyszył. Następnie zwróć uwagę na swoje zachowanie żywieniowe – po jaki pokarm sięgnąłeś / sięgnęłaś, aby poczuć się lepiej?
Postaraj się pobyć z trudnymi emocjami i zaakceptuj, że nieprzyjemne emocje będą się pojawiać. Pobądź z nimi, spróbuj dotrzeć do ich źródła, nie staraj się ich zniwelować poprzez jedzenie. W końcu trudne emocje to nieodłączna część życia i kierunkowskazy, że dzieje się coś ważnego.
Jedzenie emocjonalne – jak zaopiekować siebie i nie karmić swoich lęków?
Zachęcamy Cię też do poszukiwania nowych technik regulacji emocji. Zaplanuj dokładnie preferowane aktywności. Oprócz tego pamiętaj o śnie, ruchu, relacjach i odpoczynku.
Pamiętaj że kwestie jedzenia emocjonalnego (nagradzania i karania siebie jedzeniem) to może być poważny i bolesny przejaw autoagresji. Często zaburzenia odżywiania wynikają też ze skrajnie niskiego poczucia własnej wartości. Jeśli czujesz, że trudno Ci zaopiekować siebie w tej sferze – zwróć się o pomoc do specjalisty – psychoterapeuty pracującego z zaburzeniami odżywiania.
